Dijagnoza

Rendgen kičmenog stuba
Preuzeto sa: www.ortopedijamd.rs

 Dijagnoza lumbalnog sindroma započinje iscrpnom

anamnezom i pažljivim kliničkim pregledom. Slede laboratorijska i radiološka dijagnostika, ali tek posle smirivanja akutnih simptoma ili ako bol traje duže od 6 nedelja. Rentgenski snimak leđa ne koristi kod većine pacijenata koji imaju bol u leđima jer daje malo informacija. Ovaj snimak ne pokazuje herniju diska niti spinalnu stenozu. Može biti koristan kod pacijenata čiji simptomi ukazuju na prelom, infekciju ili karcinom, koji su veoma retki uzroci bola u leđima.
 





Kod postojanja sumnje na oštećenje nerava pritiskom diska radi se elektromioneurografija (EMNG). Dijagnostika je poslednjih godina značajno poboljšana upotrebom kompjuterizovane tomografije (CT) i magnetne rezonance (MR)- koje omogućavaju potpuni prikaz kičme i sadržaja u njenom kanalu sa fantastičnom preciznošću.
Kompjuterizovana tomografija (CT) je veoma pouzdana metoda u dijagnostici diskus hernije jer prikazuje oblik, veličinu, sadržaj kičmenog kanala, okolne strukture i stanje mekih tkiva.Nuklearna magnetna rezonanca (NMR) je najvažnija dijagnosticka metoda koja daje 3D sliku kičmene mozdine, nervnih korenova, okolnog područja jer daje bolji i pouzdaniji prikaz mekih tkiva u odnosu na druge metode.